 |
| Έργο της Άντεμ Άννας- Μαρίας (Γ΄τάξη) |
Μια φορά κι έναν καιρό , όχι και πολύ παλιά θαρρώ, στην Αθήνα του 2012, κάποιοι άνθρωποι νοικοκυραίοι , έχασαν τη δουλειά και το σπίτι τους.Έχασαν τα πάντα και για να προστατευτούν από το κρύο και την παγωνιά, αναγκάστηκαν και πήγαν να ζήσουν σε σπηλιές , στο λόφο του Φιλοπάππου.Μοναδική τους συντροφιά ήταν τα αδέσποτα σκυλιά και τα ποντίκια.
Οι άνθρωποι αυτοί συχνά συναντιούνταν μεταξύ τους κι έλεγαν τα νέα τους και τα βάσανά τους. Ανάμεσά τους ήταν και μια ταλαιπωρημένη γριά, μάνα τεσσάρων παιδιών.
--Γιατί βρίσκεσαι εσύ εδώ , ανάμεσά μας; τη ρώτησε κάποιος απ' την παρέα.
--Γιατί έχασα τη δουλειά μου και το σπίτι μου.Δουλευα σαν καθαρίστρια.Τέσσερα παιδιά μεγάλωσα μ' αυτή τη δουλειά.Χήρα από χρόνια , αγωνίστηκα , μεγάλωσα , σπούδασα τα παιδιά μου... Ώσπου τώρα , με την κρίση ,έχασα τη δουλειά μου , μου πήραν και το σπίτι μου επειδή χρωστούσα...Έτσι αποφάσισα και ήρθα να μείνω εδώ , σε μια σπηλιά ...
--Μα , καλά ! Έχεις τέσσερα παιδιά και δεν πήγες να μείνεις σε κανένα;Ειδικά τώρα,που έχεις ανάγκη...
--Τι να κάνω;Να μείνω πού;Τα παιδιά μου είναι τόσο σπουδαία που εγώ δε χωράω ανάμεσά τους........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου